Celem współczesnej terapii onkologicznej jest zapewnienie pacjentom maksymalnej szansy na wyleczenie przy jednoczesnym zminimalizowaniu skutków ubocznych związanych z leczeniem. Ten cel udaje się osiągnąć dzięki nowoczesnej i bezpiecznej terapii protonowej.
Terapia protonowa to łagodna metoda leczenia raka z minimum skutków ubocznych. Pozwala precyzyjnie skierować wiązkę protonową na obszar docelowy (w miejsce pierwotnego guza), minimalizując w ten sposób narażenie na promieniowanie otaczających tkanek i narządów. Terapia protonowa jest stosowana w leczeniu nowotworów przełyku, trzustki, dróg żółciowych i odbytu.
Anatomiczna lokalizacja przełyku, między dwoma płucami i blisko serca, wymaga napromienienia w geometrycznie złożonej przestrzeni między narządami, których ekspozycja musi być minimalna. Dlatego stosuje się głównie radioterapię protonową. Radioterapia nowotworów przełyku jest skomplikowana i wymaga napromieniania dużej objętości, obejmującej obszar przełyku dotknięty nowotworem, sąsiednie części przełyku, a także duże obszary okolicznych węzłów chłonnych. Dlatego technika napromieniania jest trudna i można wykorzystać
zalety radioterapii protonowej. Radioterapia dostosowywana jest zgodnie z planem chirurga.
Napromienianie trzustki i dróg żółciowych jest technicznie i biologicznie dość trudnym „zadaniem”. Trzustka i drogi żółciowe otoczone są wieloma narządami, które mogą zostać uszkodzone przez promieniowanie (wątroba, dwunastnica, nerki, żołądek itp.). Napromienianie protonowe jest jedyną opcją radioterapii, która dostarcza wystarczająco wysoką dawkę promieniowania protonami do obszaru docelowego w celu zniszczenia guza. Radioterapia w przypadku raka trzustki nie zastępuje chemioterapii, lecz stanowi jej uzupełnienie.
Radioterapia pierwotnych nowotworów wątroby to stosunkowo nowa metoda, która na razie stosowana jest w ograniczonym stopniu. Ze względu na umiejscowienie i rozległość zmian, w przypadku raka wątrobowokomórkowego często nie jest możliwe podanie skutecznej dawki
promieniowania innej niż napromienianie protonami. Terapia protonowa znacznie zmniejsza ekspozycję na promieniowanie wokół guza, a tym samym zwiększa szanse pacjentów na wyleczenie.
Radioterapia nowotworów odbytu jest bardzo wymagająca. Dlatego opracowano techniki radioterapii protonowej, które zmniejszają skutki uboczne w skórze i błonach śluzowych zwieracza i otaczającego obszaru i zwykle pozwalają na zastosowanie promieniowania bez potrzeby tymczasowej (odciążającej) kolostomii.
