Zalety terapii protonowej w napromienianiu nowotworów przewodu pokarmowego w porównaniu z radioterapią konwencjonalną
Terapia protonowa jest bardziej oszczędna, ponieważ może zmniejszyć obciążenie niepożądanym promieniowaniem otaczających tkanek i narządów, tym samym znacznie zmniejszając ryzyko powikłań związanych z leczeniem. Pozwala również na zastosowanie radioterapii w przypadku chorób (sytuacji), których wcześniej nie można było leczyć radioterapią konwencjonalną.
- W przypadku nowotworów przełyku znacznie zmniejsza niepożądane napromieniowanie serca i płuc.
- Minimalizuje narażenie na promieniowanie pęcherza moczowego i nerek, jelita cienkiego i innych narządów jamy brzusznej.
- Minimalizuje dawki promieniowania na rdzeń kręgowy.
- Umożliwia zmniejszenie liczby frakcji i skrócenie czasu napromieniania, co dodatkowo zmniejsza ryzyko różnych powikłań.
- Umożliwia dostarczenie wyższej dawki promieniowania, zwiększając tym samym szanse na zniszczenie guza.
Opierając się na światowym doświadczeniu i długoterminowych wynikach u wyleczonych pacjentów, jasne jest, że pacjenci po terapii protonowej utrzymują wysoką jakość życia w porównaniu z innymi opcjami leczenia.
⸺
Schematyczny rysunek przedstawia rozłożenie dawki promieniowania w organizmie przy zastosowaniu terapii protonowej i fotonowej.
Można zauważyć, że wiązka protonów napromieniowuje tylko tzw. obszar docelowy (obszar, w którym zlokalizowany jest lub był guz), tj. promieniowanie jest kierowane prawie wyłącznie na tkankę, która jest dotknięta chorobą. Z kolei promieniowanie fotonowe, ze względu na swoje właściwości fizyczne, znacząco wpływa również na otaczające zdrowe struktury.
