Obecnie możliwe jest wyleczenie dużej części kobiet z rakiem piersi, więc naszym celem jest, aby ich życie po leczeniu było wolne od dalszych ograniczeń i komplikacji zdrowotnych. Jeśli promieniowanie ma być częścią leczenia raka piersi, ważne jest, aby wybrać najbardziej łagodny sposób. Terapia protonowa pozwala dostarczyć odpowiednią dawkę promieniowania do obszaru docelowego, jednocześnie zmniejszając ekspozycję na promieniowanie otaczających tkanek, zwłaszcza serca i płuc. Minimalizuje to ryzyko późnych skutków ubocznych, takich jak zawały serca, zaburzenia rytmu serca, rozwój zwłóknienia płuc lub rozwój wtórnych nowotworów spowodowanych promieniowaniem.
Terapia protonowa jest szczególnie korzystna w przypadku:
Do późnych niepożądanych efektów napromieniania raka piersi należy uszkodzenia tkanki płucnej. Na podstawie wieloletniego doświadczenia stwierdzono, że napromienianie większej objętości płuc wiąże się z rozwojem zmian w tkance płucnej lub rozwojem zwłóknienia płuc. Zwłóknienie płuc najczęściej objawia się nawracającym zapaleniem płuc i przewlekłym kaszlem.
Radioterapia protonowa to precyzyjna i delikatna metoda leczenia raka piersi przy minimalnych skutkach ubocznych. Pozwala precyzyjnie skierować wiązkę protonową na obszar docelowy (pierś, ściana klatki piersiowej, okoliczne węzły chłonne) i minimalizuje napromieniowanie okolicznych tkanek i narządów. Istotnym wskazaniem do radioterapii protonowej w przypadku zajęcia lewej piersi jest RIHD (radiation induced heart disease) = choroba serca w wyniku napromieniania. Choroba serca w wyniku napromieniania to jeden z najpoważniejszych bardzo późnych skutków radioterapii. Dlatego w leczeniu raka piersi, gdy zalecana jest radioterapia, eksperci starają się zminimalizować dawkę promieniowania na serce. Dzięki wiązce protonów możemy znacznie zmniejszyć ryzyko zawału serca i innych problemów z sercem.
