W Polsce rak wątroby jest jednym z wzacniejszych nowotworów – każdego roku diagnozuje się go u około 400 pacjentów, z czego skoro dwie trzecie tworzą mężczyźni.
Interesujące jest, że częstość występowania guzów wątroby jest w dużym stopniu zależny od zróżnicowania geograficznego, przy czym większość przypadków jest lokalizowanych w Chinach, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce Środkowej. Główny rak wątroby, taki, który się pojawi początkowo w wątrobie, a nie jako przerzuty raka z innego narządu, nazywany jest rakiem wątrobowokomórkowym. Cechą charakterystyczną raka wątroby jest to, że bardzo rzadko pojawia się u inaczej zdrowych osób.
Rak wątroby występuje najczęściej u pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby, takimi jak żółtaczka typu B i C, a zwłaszcza marskością wątroby, spowodowaną nadmiernym spożyciem alkoholu. Jednak grupa ryzyka obejmuje również pacjentów z pewną metaboliczną chorobą wątroby lub dziedziczną hemochromatozą (zaburzeniem metabolizmu żelaza). Negatywny wpływ mogą również mieć aflatoksyny B (trucizny wytwarzane przez niektóre grzyby atakujące zboża) lub stosowanie sterydów anabolicznych.
Niestety, objawy raka wątroby można łatwo pomylić z objawami innych chorób. Pojawia się ból brzucha, szczególnie pod prawym łukiem żebrowym, utrata apetytu i następująca utrata masy ciała, zażółkniecie skóry i białek oczu, zmęczenie i częste gorączki połączone z dreszczami i zimnicą. Do odpowiednie środków zapobiegawczch można zaliczyć szczepienia przeciwko żółtaczce i umiarkowanie spożycia alkoholu.
Leczenie raka wątroby protonami jest stale nowością. Jednak w porównaniu z konwencjonalną radioterapią fotonową, ponownie przynosi ona szereg korzyści ze względu na swoją dokładność i możliwość kierowania wiązki promieniowania bezpośrednio w żądane miejsce. Rezultatem jest wielokrotnie zmniejszone ryzyko skutków ubocznych leczenia, takich jak niewydolność wątroby lub nerek, niestrawność i niepożądane napromienianie rdzenia kręgowego.