Rak jamy nosowej jest stosunkowo rzadki: stanowi mniej niż 1% wszystkich nowotworów złośliwych i 3% nowotworów głowy i szyi.
W Polsce około 1 na 200 000 osób zachoruje na raka jamy nosowej.
Nowotwory jamy nosowej dwukrotnie częściej dotykają mężczyzn niż kobiety, a prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę wzrasta wraz z wiekiem, przy czym najczęściej występują u pacjentów między 60 a 70 rokiem życia. Niebezpieczeństwo tego typu nowotworu polega na jego długiej bezobjawowej naturze.
Guzy zatok przynosowych można podzielić histologicznie na kilka typów. Najczęstszym jest rak płaskonabłonkowy, który stanowi około 70% wszystkich guzów jamy nowowej. Istnieje również bardziej agresywny rak nabłonka gruczołowego oraz rzadka, ale najbardziej agresywna grupa guzów śluzowo-naskórkowych.
Najczęściej guzy ZZP występują w jamie szczękowej, zajęcie jamy czołowej i klinowej, które są stosunkowo rzadkie. Guzy zlokalizowane w zatokach przynosowych mogą z czasem rosnąć inwazyjnie do oczodołu i jamy czaszki, a zaawansowane nowotwory mogą nawet deformować twarz.
Jak wspomniano powyżej, guzy zatok przynosowych na początku często się nie pojawiają, a pierwsze objawy można łatwo pomylić z częstą chorobą zapalną w tej okolicy. Postawienie prawidłowej diagnozy zajmuje średnio 8 miesięcy od wystąpienia pierwszych objawów. Zazwyczaj objawy raka przynosowego często pojawiają się tylko jednostronnie. To może być:
Ponadto mogą wystąpić objawy orbitalne(w ¼ wszystkich guzów ZZP), takie jak podwójne widzenie, obrzęk powiek, wybrzuszenie gałki ocznej (wytrzeszcz) i zaburzenia widzenia.
Ostatnia grupa to objawy występujące w jamie ustnej, takie jak zmiana kształtu podniebienia, ból zęba, a u pacjentów z protezą zębową nowo powstały dyskomfort związany z niemożnością prawidłowego osadzenia protezy.