Rak prostaty potrzebuje do swojego rozwoju męskiego hormonu płciowego – testosteronu. Leczenie hormonalne zapobiega wytwarzaniu testosteronu w organizmie i jego oddziaływaniu na komórki nowotworowe. W rezultacie dochodzi do obniżenia poziomu PSA. Tworzenie testosteronu jest blokowane poprzez tak zwane leczenie kastracyjne, które można przeprowadzić chirurgicznie lub za pomocą leków.
Wadą leczenia hormonalnego jest indukcja tak zwanej męskiej menopauzy, podczas której mogą wystąpić uderzenia gorąca, powiększenie piersi, zmniejszenie lub zanik pożądania seksualnego (libido), zaburzenia erekcji, przyrost masy ciała, zmęczenie, utrata mięśni czy zmniejszenie gęstości kości (osteoporoza).
Samo leczenie hormonalne nie wyleczy raka prostaty. Może jednak utrzymywać jego rozwój pod kontrolą przez wiele miesięcy lub lat, zanim zostanie rozważone z lekarzem ewentualne inne leczenie. W połączeniu z radioterapią leczenie hormonalne zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. U pacjentów, u których występują przerzuty wydłuża przeżycie, zmniejsza objawy choroby i poprawia jakość życia. Leczenie to jest prowadzone zgodnie z najnowszymi międzynarodowymi zaleceniami.
