Słowem chłoniak ogólnie oznacza się nowotworową chorobę systemu limfatycznego.
Od innych nowotrworowych chorób różni się przedewszystkim tym, że dotyka nie tylko osob starszych, ale także młodych i dorosłych. W związku z tym ogrożeni są młodzi ludzie w wieku między 20 a 30 lat. Chłoniaki objawiają się nieco częściej u mężczyzn niż u kobiet, w stosunku około 3:1. Do układu limfatycznego zalicza się m.in. sieć węzłów chłonnych i naczyń krwionośnych, a przede wszystkim rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami. Limfocyty są dalej podzielone na kilka różnych podtypów:
Limfocyty T są odpowiedzialne za monitorowanie układu odpornościowego organizmu. Wyzwalają reakcje immunologiczne i kontrolują ich intensywność, w razie potrzeby potrafią zneutralizować różne typy obcych elementów.
Limfocyty B wytwarzają przeciwciała. Uaktywniają się np. Podczas szczepień.
Z kolei limfocyty NK niszczą wszystkie komórki w organizmie, które wykazują nieprawidłowości (na przykład komórki zakażone wirusem lub komórki nowotworowe).
Wszystkie te typy limfocytów mogą stać się podstawą chłoniaka – zwykle w jednym lub kilku węzłach chłonnych. Gdy nieprawidłowe komórki zaczynają się rozmnażać w sposób niekontrolowany, z czasem mogą przewyższyć liczbę normalnych komórek węzłów chłonnych, powodując ich zwiększenie. Z biegiem czasu guz może rozprzestrzenić się na inne węzły chłonne lub inne narządy układu limfatycznego, takie jak śledziona lub szpik kostny.
Istnieje dość szeroka skala różnego rodzaju chłoniaków, przy tym każdy z nich zachowuje się nieco inaczej. Przy wyborze dobrej formy leczenia jest bardzo ważne, aby u każdego pacjenta dobrze określić konkretny rodzaj chłoniaka.
Najczęściej użwa się podstawowy podział na dwa rodzaje: chloniak Hodgkina, nazwany według angielskiego lekarza z 19-ego wieku, i grupę chłoniaków niehodgkinowskich.
Ponieważ chłoniaki mogą występować w kilku różnych miejscach w ciele, ich objawy również się różnią. Generalnie jednak większość chłoniaków charakteryzuje się bezbolesnym zwiększeniem węzłów chłonnych. Jednak zjawisku temu towarzyszy wiele innych, mniej groźnych chorób i nie można powiedzieć, że powiększone węzły automatycznie wskazują na obecność chłoniaka – można to wiarygodnie potwierdzić lub obalić badaniami histologicznymi. Inne możliwe, niepożądane działania, które mogą wystąpić w przypadku chłoniaka:
